De laatste vijf dagen

Aangezien wij de laatste vijf dagen van onze Tanzania reis geen interneetverbinding hadden, was het schrijven van onze belevenissen niet mogelijk.

Weer eenmaal thuis moet er weer van alles gedaan worden, dus nu terwijl het regent kan ik jullie onze laaste waarnemingen vertellen.

Wat we allemaal gezien hebben is wel heel erg v eel om op te schrijven. Maar laat ik een poging wagen, We zijn drie dagen in Tarangire National Parc geweest. Een vreselijk droog gebied in deze tijd van het jaar, maar heeft toch z'n bekoring. Dit omdat de vele dieren dan naar de laatste beetjes water op zoek van de gelijknamige rivier die door dit gebied stroomt. En daar hebben we volop van genoten,. grote groepen olifanten, water bucks, apen families, impala's, zebra's. gnoes etc. hadden hun dagelijkse gang van deze rivier waar nog op een aantal plaatsen water in stond.

Zeker het beeld van een olifant die met z'n poot en slurf in de grond een opening maakte en daar het water onder de zanderige bodem van de rivier wist te drinken. Een olifant kan op een afstand van 5 kilometer ruiken waar water in de grond zit.

Ook zagen we twee hoogdrachtige leeuwinnen in een boom liggen. Erg gezellig met elkaar, maar met de warmte was dit voor deze dieren toch wel een verzoeking zeker met hun dikke buik. Ook hebben we vele drachtige olifanten gezien. norme buiken en al goed gevormde borsten lieten duidelijk zien dat ze mogelijk nog slechts enkele maanden moesten wachten tot hun kalveren geboren worden.

Naast deze dieren was de waarneming van een giga boom python wel een hele bijzondere. op zijn/haar gemak lag ze in de top van een boom die nog een bladerdak had. Geweldig mooi.

Op een andere plek hebben we drie cheeta's gezien, Alle zebra's in de omgeving stonden als aan de grond genageld in een bepaalde richting te kijken. Hoewel de cheeta geen jacht maakt op deze grote dieren, hebben de zebra's toch een enorm ontzag voor deze jagers. Ook dit was weer een bijzondere waarneming.

Een bijzondere belevenis was op Whistling Thorn Camp het douchen.

Niet gewoon aan de kraan draaien en wachten tot het water warm is, nee je vraagt aan een medewerker (Masaai) of hij op een bepaalde tijd warm water kan komen brengen. 2 emmers.  Dit wordt vervolgens in een soort grote waterdichte zak gegoten aan de achterkant van de tent. Daarna kan je binnen een hendel overhalen en krijg je echt lekker warm water om je te douchen. Mocht je meer water willen dan roep maar naar buiten en haalt hij weer een emmertje warm water. 's-morgens krijg je ook op de afgesproken tijd warm water aan de voorzijde van de tent in een soort dik plastic achtige zak je water verstrekt.

Na onze bezoeken aan Tarangire zijn we naar Lake Manyara vertrokken en hebben we overnacht in Haven Nature.

Lake Manyara is een waterrijk gebied en ook in deze droge periode stond er nog ruim voldoende water voor alle watervogels en andere dieren.

Hun aantallen zijn moeilijk te schatten, maar als ik gok dat we miljoenen flamingo's hebben gezien, moeten jullie dat maar geloven. Daarbij de honderdduizenden ooievaars en pelikanen hebben  een geweldige  indruk op ons gemaakt.

Dit gebied is in deze tijd toch redelijk groen, omdat op veel plaatsen het bergwater via kleine stroompjes het gebied vochtig houden. Dat was goed te zien doordat vele kleinere vogels van de natte gebieden hier de gehele aan het fourageren waren.

Maar nu het sluitstuk van onze reis, nl het veblijf in Haven Nature. Mary had deze lodge voor ons geboekt en we kregen een prachtige tent (niet zo eentje als je op een camping ziet) op het einde van een rotsachtige hoogte. Het uitzicht was voor Lida zo indrukwekkend dat ze spontaan uitriep: "hier blijf ik wonen". Het was inderdaad onvoorstelbaar mooi dit uitzicht over een dal met op de achtergrond de bergen.

Als ik  alle foto's heb uitgezocht zal ik er nog een aantal op dit reiblog plaatsen, dus nog even geduld.

maandagavond, 11 september 2017 zijn we vanaf Kilimanjaro airport gevlogen naar Dar es Salaam. na een tussen stop zijn we omstreeks 07.20 uur op Schiphol geland. Via de douane, de bagage opgehaald en op P3 onze auto weer gevonden. Na een file op A9, zijn we ongeveer om 09.50 uur dinsdagochtend 12 sept. weer heelhuids aangekomen in Vierhouten.

Dit was een geweldige reis, waar wij en zeker Lida enorm van hebben genoten.